[Bras]
BRAS, z.n., m., van den bras; meerv. brassen. Scheepswoord. Het touw, waarmede men de raa en het zeil omhaalt. En, dewijl men daardoor de zeilen, naar welgevallen, bedwingen kan, zoo acht Winschoot. hiervan de spreekwijs afkomstig: ik heb er den bras van, d.i. ik geef er niet om, hoe het ook ga. Van hier brassen, voor: de zeilen aanhalen.
Dit woord komt bij Kil. voor, in de beteekenis van mengsel, waarvan de spreekwijs: al den bras - ik gaf het al den bras, den geheelen hoop, het geheele mengsel. Wijders, bij overdragt, voor eenen slemp, een gastmaal, waar men alles onder elkander gemengd eet en drinkt. Zie brassen.
Auteursrechtvrij