[Branding]
BRANDING, z.n., vr., der, of van de branding; meerv. brandingen. In de zeevaart. Het schuimen en bruisen der zee tegen het strand, of verborgene klippen: in de branding vallen.
Men heeft verscheidene afleidingen van dit woord opgegeven; de waarschijnlijkste is van branden, dewijl het schuimende zeewater, op zulke plaatsen, des nachts, schijnt te branden.