[Blinden]
BLINDEN, bedr. w., gelijkvl. Ik blindde, heb geblind. Blind maken, van het gezigt berooven: vogelen blinden, om te leeren zingen. Voor eene wijl het gebruik des gezigts benemen, b.v. door middel van eenen doek: hij werd geblind in de stad gebragt.
Auteursrechtvrij