Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Blik]

BLIK, z.n., m., des bliks, of van den blik; meerv. blikken. Eigenlijk, het wit der oogen, waarvan het meerv. blikoogen: een paar blikoogen opzetten. Ook wordt het

[p. 425]

meerv. blikken alleen voor de oogen genomen. Opslag van het oog: in eenen blik. Vond. Zamenstell.: oogenblik.