Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[p. 387]

[Bevrijden]

BEVRIJDEN, bevrijen, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. be en vrijden: ik bevrijdde, heb bevrijd, oul. bevreed, bevreden. Vrij maken: iemand van en voor iets bevrijden. Van hier ook bevrijding.