Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Bevrachten]

BEVRACHTEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb.

[p. 386]

voorz. be en vrachten: ik bevrachtte, heb bevracht. Met vracht verzien: een schip bevrachten. Van hier ook bevrachter, bevrachting.