Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Bevochtigen]

BEVOCHTIGEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. be en vochtigen: ik bevochtigde, heb bevochtigd. Vochtig, nat maken: de regen bevochtigt het land. Van hier ook bevochtiging.