[Bevechten]
BEVECHTEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het onscheidb. voorz. be en vechten: ik bevocht, heb bevochten. Vijandlijk aanvallen, bestrijden: den vijand bevechten. Door vechten verkrijgen: hij heeft, daar, veel roems bevochten. Van hier ook bevechter, bevechting.
Auteursrechtvrij