[Beteuterd]
BETEUTERD, bijv. naamw. en bijw., zijnde het verled. deelw. van beteuteren, d.i., bevreesd, of verlegen maken. Meer beteuterd, meest, zeer beteuterd. Ontsteld, verlegen: zij was geheel beteuterd. Beteuterd door 't vervaren. Hooft.
Beteuterd, misschien, voor betaterd, van betateren, en dit van tateren, d.i. hakkelende spreken, wanneer men verlegen is, om zich te verandwoorden.
Auteursrechtvrij