[Benaauwd]
BENAAUWD, bijv. naamw. en bijw., zijnde het verled. deelw. van benaauwen. Benaauwder, benaauwdst. Beklemd, eng: eene benaauwde borst - eene benaauwde plaats. Beangst, bevreesd: benaauwd zijn - benaauwd maken - een benaauwd geweten. Van hier ook benaauwdheid.
Auteursrechtvrij