[Begrenzen]
BEGRENZEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. be en grenzen: ik begrensde, heb begrensd. Met grenzen verzien; doch in dezen zin is het niet meer in gebruik. Figuurlijk, bepalen: de te zeer begrensde tijd, die mij nog overig is.
Auteursrechtvrij