Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Beducht]

BEDUCHT, verled. deelw., van het verouderde beduchten, waarvoor thands het enkelvoudige duchten gebruikt wordt;

[p. 310]

beduchter, beduchtst. Bevreesd, bekommerd: voor iets beducht zijn. Van hier ook beduchtheid.