Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Balsemen]

BALSEMEN, bedr. w., gelijkvl. Ik balsemde, heb gebalsemd. Met balsem, of andere welriekende harsten bestrijken, of opvullen; een lijk balsemen. Van hier balseming. Zie ing.