Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aschgat]

ASCHGAT, z.n., o., des aschgats, of van het aschgat; meerv. aschgaten. Van asch en gat. Een gat in den haard, waarin de asch valt; anders kolk genoemd. Ook, in den gemeenen spreektrant, hetzelfde als aschepoester.