Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Anker]

ANKER, z.n., o., des ankers, of van het anker; meerv. ankers. Zekere maat van vloeibare dingen: een anker wijn, drie ankers jenever.

Anker, hoogd. Anker, zweed. ankare, deen. Anker. Ihre acht het, doch met weinig gronds, van het lat.

[p. 241]

amphora afkomstig. Het oud fr. anche en aneere, en het latere lat. anceria, komen in dezelfde beteekenis voor.