Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Amen]

AMEN, een, door de overzetting van den bijbel, uit het gr. ἀμην en hebr. אמן, tot ons overgekomen woord, waarmede ieder gebed pleegt gesloten te worden, en welk zoo veel als waarlijk, dat dit waar zij, beteekent. On-

[p. 234]

der de Ouden, komt het alleen bij Ulphilas voor. Kero vertaalt het door sosi, het zij zoo. Daarop zeg ik amen, dat bevestig, bewillig ik, en het is zoo waar als amen, zijn spreekwijzen, die in het daaglijksche leven gebruikt worden.