[Afzonderen]
AFZONDEREN, (angels. asyndrian, zweed. afsindra) bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. af en zonderen, dat buiten zamenstelling niet in gebruik is: ik zonderde af, heb afgezonderd. Van andere dingen afscheiden: de lammeren van de schapen afzonderen. Hij leeft van alle menschen afgezonderd. Zij zonderen zich van alle gezelschappen af. Eene afgezonderde plaats. Van hier ook afzondering, in de afzondering (afgezonderd) leven.
Auteursrechtvrij