Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Afvoederen]

AFVOEDEREN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. af en voederen: ik voederde af, heb afgevoederd. Voor voederen gebruikt men thands, meestal, voeren, zoo wel in den zin van voeder geven: de beesten voeren, als in

[p. 190]

dien van eene voering, of voedering, in een kleed naaijen. Zie afvoeren.