Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Afverwen]

AFVERWEN, bedr. en onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. af en verwen: ik verwde af, heb afgeverwd.

[p. 189]

Bedr., ten einde verwen: ik zal deze deur eerst afverwen.

Onz., met het hulpw. hebben; de verw loslaten, afgeven: het blaauwe laken verwt dikwijls af. Ophouden te verwen: wij hebben afgeverwd.