Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aftogt]

AFTOGT, z.n., m., des aftogts, of van den aftogt; het meerv. is niet in gebruik. Van af en togt, van tiegen, togen, trekken. Het aftrekken van een leger: de aftogt des vijands. Den aftogt blazen, slaan - toen liet de

[p. 184]

Veldheer den aftogt blazen. Vond. De bezetting bedong eenen vrijen aftogt.