Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Afschillen]

AFSCHILLEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb.

[p. 169]

voorz. af en schillen: ik schilde af, heb afgeschild. De schil afdoen: eenen tak, eenen appel afschillen. Van hier ook afschiller, afschilling.