Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Afschellen]

AFSCHELLEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. af en schellen: ik schelde af, heb afgescheld. Door het trekken aan - of roeren van de schel, van boven doen komen: de knechts afschellen.