Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Afschelferen]

AFSCHELFEREN, onz. w., gelijkvl., met het hulpw. zijn. Van het scheidb. voorz. af en schelferen: ik schelferde af, ben afgeschelferd. Met schelfers afvallen: die muur schelfert overal af.