Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Afgrijslijk]

AFGRIJSLIJK, bijv. naamw. en bijw., afgrijslijker, afgrijslijkst. Iets, dat afgrijzen verwekt, of waarvan men een afgrijzen heeft: dat was eene afgrijslijke daad. Als bijw.: hij heeft afgrijslijk gelogen. Van afgrijzen, Zie lijk.