Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Afglijden]

AFGLIJDEN, onz. w., ongelijkvl., met het hulpw. zijn. Van het scheidb. voorz. af en glijden: ik gleed af, ben afgegleden. Naar beneden glijden: van den trap - van de ladder, afglijden.