Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Afbeulen]

AFBEULEN, (zich) bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. af en beulen: ik beulde af, heb afgebeuld. Zich afwerken: (in den gemeenen spreektrant) hij heeft zich, in zijne laatste jaren, afgebeuld.