Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Achterklap]

ACHTERKLAP, z.n., m., des achterklaps, of van den

[p. 98]

achterklap; zonder meerv. Van achter en klap, van klappen, d.i. snappen, praten: de vrouwen ten hoof voeren den achterklap. Hooft. Oudt. ook achterspraak, achtertaal.