Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Achtbaar]

ACHTBAAR, bijv. naamw., achtbarer, achtbaarst. Van

[p. 93]

acht, voor achting, en baar. Achting, aanzien hebbend, achting verdienend: de achtbare Raad - hij is een achtbaar man.

Het woord achtbaar komt, in oude geschriften, ook nog in eenen anderen zin voor; b.v., achtbare wonden, d.i., zulke wonden, die, wegens hare grootte en diepte, acht, of aandacht en opmerking verdienen. Zie baar.