Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aardbeving]

AARDBEVING, z.n., v., der, of van de aardbeving; meerv. aardbevingen. Van aarde, en beving, van beven. Het beven der aarde. Bij Otfridus erdbiba, bij Notkerus erdbiboth.