Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aanneemlijkheid]

AANNEEMLIJKHEID, z.n., v., der, of van de aanneemlijkheid; zonder meerv. Van aanneemlijk De eigenschap, door welke eene zaak aanneemlijk is: ik ben van de aanneemlijkheid der voorwaarde overtuigd. Zie heid.