Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aanklagt]

AANKLAGT, z.n., v., der, of van de aanklagt; meerv. aanklagten. Van aanklagen. Eene tegen iemand ingebragte beschuldiging. Ook voor het geschrift, waarin zoodanige aanklagt, of beschuldiging, vervat is.