Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aangapen]

AANGAPEN, bedr. w., gelijkvl. Ik gaapte aan, heb aangegaapt. Van het scheidb. voorz. aan, dat tot, naar, tegen beteekent, en gapen. Met eenvoudige verwondering, en opgesperden mond, aanzien.