[Aandraven]
AANDRAVEN, onz. w., gelijkvl., met hebben: ik draafde aan, heb aangedraafd. Van het scheidb. voorz. aan en draven. Aan beteekent hier naar, tot. Van paarden: de paarden mogen wel wat aandraven. Ook van menschen, voor hard loopen: zij kwamen wakker aandraven.
Auteursrechtvrij