Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aanademen]

AANADEMEN, (aanasemen) bed. w. gelijkvl., ik ademde aan, heb aangeademd. Van het scheidbaar voorzetsel aan (naar, tot, tegen) en ademen, van adem: met den

[p. 8]

adem tegen iets aanblazen. Een woord bij de Vergulders gebruiklijk: het goud aanademen.