Vadertje Langbeen

24 April.

Lieve Lieveling,

Eindelijk is het lente. Je moest eens zien, hoe mooi het er nu bij ons uitziet! Hè ja, je moest toch zelf eens komen om je daarvan te overtuigen. Jongeheer Jervie kwam verleden Vrijdag ook even aan waaien maar on gelukkigerwijs op een erg ongelegen oogenblik, want Sallie en Julia en ik moesten juist weg om den trein te pakken.



En waarheen denk je wel, dat we reisden? Naar Princeton om aan het

[p. 113]

bal en de feesten deel te nemen! Ik vroeg je niet van te voren of ik wel mocht, want ik had een voorgevoel, dat je secretaris dais weer zijn onverbiddelijk veto zou uitspeken. Maar het ging alles heel ordelijk toe. We hadden verlof aangevraagd en Mevrouw McBride chaperonneerde ons. Wij hadden het 'er dol, maar ik zal maar niet op bijzonderheden ingaan, dan ben ik heusch bang, dat mijn brief veel te lang wordt.