Vadertje Langbeen
(ca. 1920)–Jean Webster–
Auteursrecht onbekend
[pagina 98]
| |
plotseling weggenomen, laat het een akelig leeg knagend gevoel achter. Ik vind Juffrouw Semple's gesprekken nu tamelijk onverteerbaar. Over twee weken opent College weer en ik zal blij zijn, wanneer ik weer aan het werk kan gaan. Toch heb ik dezen zomer nog betrekkelijk veel gedaan: zes verhaaltjes geschreven en zeven gedichten! Die, welke ik aan verschillende tijdschriften heb gestuurd, kwamen alle, vergezeld van beleefd-onbarmhartige briefjes, terug. Maar dat kan me niets schelen. Het is een goede oefening. Jongeheer Jervie las ze allemaal door. Hij bracht de post binnen, dus het kon niet anders of hij moest het zien wanneer ze terugkwamen. En hij zei ook dat hij ze afschuwelijk vond. Er bleek duidelijk uit, dat ik niet in het minst verstand had van de dingen waarover ik schreef. (Jongeheer Jervie stelt eerlijkheid boven beleefdheid). Maar het laatste, wat ik schreef, een kleine schets over ons leven van meisjes-studenten, beviel hem niet slecht. Hij liet het typen en stuurde het aan een weekblad. Ze hebben het daar nu al twee weken, misschien denken ze er nog eens over of ze het zullen aannemen, ja of neen. Je moest eens naar de lucht kijken. Er is een vreemd oranjekleurig licht. We krijgen vast en zeker storm. Juist op dat oogenblik begon het te gieten en alle luiken rammelden. Ik vloog weg om overal de ramen te sluiten en Carrie liep met haar armen vol melkpannen naar zolder om die overal neer te zetten, waar het lekt. En toen ik juist weer verder wilde schrijven, bedacht ik me daar opeens dat ik een kussen en een kleedje en een hoed en Matthew Arnolds gedichten onder een linde in den boomgaard had laten liggen. Dus stormde ik weer weg om dat alles te gaan halen, maar het was natuurlijk al drijfnat. Het rood van den band van de gedichten is doorgeloopen en heeft overal op de bladzijden roode strepen achtergelaten. ‘Dover Beach’, het strand van Dover, zal voortaan door roze golfjes bespoeld worden. | |
[pagina 99]
| |
Een regenbui brengt buiten verbazend veel opschudding te weeg. Je moet aldoor aan dingen denken die buitenshuis zijn en door het water bedorven kunnen worden. |
|