Vadertje Langbeen

[p. 95]

Zaterdag.

Ik ben een eeuw geleden midden in dezen brief blijven steken, maar ik had heusch geen tijd om hem of te maken. Is dit geen mooie gedachte van Stevenson:

‘The world is so full of a number of things, I am sure we should all be as happy as kings’.

En het is beslist waar ook. Er is zooveel geluk op aarde en je kunt ook gelukkig worden als je je alleen maar met het geluk tevreden stelt, dat je op je weg tegenkomt. Het heele geheim bestaat hierin, dat je er een beetje oog voor moet hebben. Vooral buiten zijn zoo verbazend veel prettige dingen. Ik kan over een ieders land loopen en van elk mooi vergezicht genieten en ik mag in alle beekjes plassen en ik kan van dat alles niet zoo geDieten alsof het van me zelf hoorde, zonder dat ik er iets voor hoef te betalen.

Het is nu Zondagavond, zoowat 11 uur en iedereen veronderstelt dus, dat ik rustig in Morpheus' armen lig. Maar ik heb vanavond sterke koffie gedronken, dus voor mij is er geen rustige slaap weggelegd.

Vanmorgen zei Juffrouw Semple tot Mijnheer Pendleton op een heel beslist toontje: ‘We moeten om kwart over 10 hier weg om tegen 11 uur in de kerk te zijn’.

‘Heel goed, Lizzy’, zei Jongeheer Jervie, ‘de sjees zal wel voor je klaar staan en als ik niet op tijd ben aangekleed, moet je maar niet op me wachten’.

‘We zullen wel wachten’, antwoordde ze.

‘Ga je gang’, zei hij, ‘maar laat alleen de paarden niet te lang staan’.

Toen zij zich nu ging kleeden, liet hij Carrie de lunch inpakken en tegen mij zei hij, dat ik mijn sportkleeren aan moest doen, en door de achterdeur slopen we stilletjes weg en gingen visschen.

Het heele huishouden liep daardoor natuurlijk in de war, want op Zondag dineeren we op Lock Willow om

[p. 96]

twee uur, maar hij bestelde het diner tegen 7 uur. Hij geeft hier alles aan zooals hij dat verkiest. Je zou heusch gaan denken dat 't hier een restaurant is. En zoo konden dan Carrie en Amasai vandaag ook niet samen uit rijden gaan, maar hij zei, dat hij dat heel goed vond, want het was niet netjes om zoo zonder chaperonne uit te gaan. En ik elk geval had hij toch de paarden noodig, want hij wou met mij gaan rijden. Heb je ooit zoo'n onzin gehoord!

En die arme Juffrouw Semple gelooft vast en heilig, dat menschen, die 's Zondags gaan visschen, in de hel komen. Zij heeft nu nog altijd berouw, dat zij hem niet beter heeft opgevoed, toen hij nog klein en handelbaar was en ze veel meer over hem te zeggen had. En dan - ze zou toch zoo dolgraag in de kerk een beetje met hem willem pronken.

In elk geval, we zijn uit visschen gegaan. Hij heeft vier kleine vischjes gevangen en we hebben ze gekookt ook. Ze smaakten wel wat verbrand, want we hebben ze in het vuur laten vallen toen we ze met stokjes uit het water wilden halen, maar we hebben ze toch opgegeten. Om 4 uur kwamen we thuis en om 5 uur gingen we uit rijden en om 7 uur eten en om 10 uur werd ik naar bed gestuurd en nu zit ik hier aan jou te schrijven.

Maar nu word ik toch een beetje slaperig.

Nacht lieveling!

Hier heb je het portret van den eenigen visch, dien ik ving!

Hola, Kap'tein Langbeen,

Ho, stop r's even! Jawel, geef me maar een vat rum!

Raad eens, wat ik lees? Onze gesprekken hebben in de laatste dagen een zeemansachtigen vorm aangenomen. Is ‘Treasure Island’ geen leuk boek? Heb je het ook

[p. 97]

gelezen, of was het nog niet geschreven in den tijd toen je nog een jongen was? Stevenson kreeg maar £30. - voor het auteursrecht. Ik geloof niet, dat je met schrijven rijk wordt. Misschien word ik wel onderwijzeres.

Hindert het je, dat mijn brieven in den laatsten tijd telkens zoo vol zijn van Stevenson? In gedachten ben ik altijd met hem bezig. Die boeken beslaan de heele bibliotheek op Lock Willow.

Ik ben nu al twee weken met dezen brief bezig. Dat is, me dunkt, lang genoeg. Zeg maar nooit, dat ik je niet alles en alles tot in de kleinste kleinigheden vertel. Ik wou, dat jij hier ook was. We zouden het zoo gezellig samen hebben en het zou voor mij zoo prettig zijn als mijn verschillende vrienden elkaar kenden. Ik wou mijnheer Pendleton vragen, of hij je ook kende; ik zou het toch wel denken. Je zult wel in dezelfde kringen komen en je behoort alle twee tot dezelfde politieke partij en zoo. Maar ik kon het hem natuurlijk niet vragen want ik ken je waren naam niet eens.

Ik vind het Loch zoo vervelend, en ik heb ook nog nooit zoo iets geks gehoord. Juffrouw Lippett waar schuwde me van te voren, dat je exentriek bent. En ik vind dat ze groot gelijk heeft.

Veel groeten van je

Judy.

P.S. Terwijl ik mijn brief overlees, zie ik, dat hij heelemaal niet alleen over Stevenson handelt. Een of twee keer wordt er ook vluchtig over Jongeheer Jervie gesproken.