Vadertje Langbeen

6.30 Zaterdag.

Liefste Vadertje,

We waren eigenlijk vandaag van plan naar de stad te gaan, maar we hadden geen rekening met het weer gehouden: het stortregent nu. Ik houd van den winter wanneer hij ook werkelijk winter is met sneeuw en ijs, maar niet wanneer het regent. Julia's model-oom kwam haar vanmiddag opzoeken. Hij bracht vijf pond bonbons mee!! Je ziet, er is ook wel eens een voordeeltje aan verbonden, om met Julia samen te wonen. Ons gebabbel scheen hem te amuseeren en hij besloot een lateren trein te nemen en eerst met ons samen thee te drinken. Het was vreeselijk lastig voor

[p. 63]

ons om daartoe verlof te krigen. Het is al heel moeilijk om een vader of grootvader bij ons te mogen hebben en een oom - nu, dat is weer een graadje erger. Broers en neven zijn heelemaal contrabande! Julia moest voor een notaris den eed afleggen, dat hij werkelijk haar oom was en toen heeft een klerk daarvan dadelijk een certificaat opgemaakt. (Weet ik niet een heeleboel van rechtsgeleerdheid af?) En dan betwijfel ik nog hard, of we Oom



Jervie wel bij ons hadden mogen houden, als die lieve menschen gezien hadden, hoe jong en knap hij er uitziet.

Liege deugd, wat regent het! Als we vanavond naar de kapel willen, zullen we er been moeten zwemmen!

Dag lieveling,

Je Judy.