Van kwaad tot erger

[p. 77]

De grote versuikering

[p. 78]

De grote versuikering
Televisiespel

Beeld van de eerste spreker:

Een levend man zei in een dode taal:

‘Erst kommt das Fressen, dann kommt die Moral’,

dus is de moraal van het spel in kwestie:

Moraal is een teken van indigestie.

Want wat doen mensen, die te veel vreten?

Wie verzadigd is, gaat zoetigheid eten:

moraalsuiker, halfzachte zedelijkheidsfondant.

Hebt u al stroop gesmeerd aan de goede kant?

Zitten uw ogen wel deugdelijk dicht?

Staan uw wensdromen soms niet te veel in het licht?

Bent u wel goed in de Suikerleer?

Erkent u de onfeilbaarheid van Zoetermeer?

Koor van taaitaaivrijers:

Zoetermeer, waar de Kristalmacht schittert

van Grote Banketbakker, de Profeet,

die gezegd heeft: ‘Wie niet mijn suiker eet,

heeft mij verbitterd...’

Eerste spreker:

Kunt u nog spreken, hebt u nog een stem?

of is ook uw tong al bestreken met jam?

(Hij steekt zijn tong uit naar een paar voorbijgangers, die nu in het beeld komen, gevolgd door een grote menigte.)

[p. 79]

Een der voorbijgangers

(op hem toelopend):

Wat is aan jouw tong voor bijzonders te zien?

Ben jij een twijfelaar misschien?

(Opdringen van de menigte.)

Stemmen:

Mensen, grijpt hem, of hij gaat aan de haal!

Wat is dat voor een opruiende taal?

Mensen, grijpt hem, of hij gaat op de loop,

gooi deze ketter in de kokende stroop!

Kalmerende stem uit de massa:

 

Mensen,

bezwaart niet met heidense dood uw geweten,

laat hem eerst nog de Heilige Stroopwafel eten.

Het recht moet volgens de wet geschieden,

haal suikerwater en laat een priester ontbieden!

(Een vijftigtal mensen blijft als bewaking bij de gevangene achter. De overigen stellen zich op in een processie, waarin speculaaspoppen en taaitaaivrijsters plechtig worden meegedragen. Close-up van een priester, die bezig is met een taartschep de eerste steen voor een nieuwe kerk te metselen. Met deze priester aan het hoofd van de processie, keert men terug om de gevangene te halen en deze naar de Sucristie te brengen. Opname van het toedienen der Heilige Sucramenten; de priester maakt over de gelovigen het Steken, bidt hardop een Pâtissier en prikt de veroordeelde aan de Gewijde Gebakvork. Terwijl de onderdompeling in de kokende stroop plaatsvindt, knielen de gelovigen voor een enorme zilveren suikerpot, versierd en volgehangen met talloze relikwieën, zoals suikerbeesten, paaseieren,

[p. 80]

suikertantes en marsepeinen varkens.)

Priester

(de taartschep opheffend):

En daar zullen verzoutingen zijn

en peperingen der ogen!

Stof zijt gij

en tot zoetstof zult gij worden omgebogen!

Orgelspel: ‘Sugarmusic’ van Zwändel. Boven de rand van

de suikerpot verschijnt het tweedimensionale gezicht van

Taboe, de beroemde, internationale moraalgoochelaar.

Stem van taboe:

Wie suiker eet, groeien de ogen dicht,

dat is zoet voor de angst

maar bitter voor het licht,

want hoe zult u nu in het donker weten,

naar welke modelijn de klap zal heten,

die u versuikeren zal tot op het merg?

Stem uit de menigte:

Hang die vent op! Dit is te erg!

Allen:

De strooppot! De strooppot! Dit is niet waar!

Taboe (in close-up, op de toeschouwers wijzend):

Ook in uw huiskamer, luisteraar!

(Enorme explosie. Rookwolk in de vorm van een slagroomspuit.)

[p. 81]

Schim van taboe:

U hoeft niet te vluchten,

laat uw geldkist maar staan.

Dit is maar een sprookje voor het slapen gaan...