Vriendenzangen tot gezellige vreugd

[p. 73]

Het leven.

Air: Gote Bacchus &c.
Opera Hocus Pocus.

o Zoet! o bekoorlijk gevoel van te zijn!

Beziel onze zielen; verwijder den schijn;

Geef geest aan de vreugde; laat elk zig beroemen,
U Schepper en Wekker des levens te noemen:

Wij leeven, wij streeven naar 't zaligste lot,

Mits weldoen zij vreugde, de vriendschap genot.

[p. 74]

 

De mensch pas geboren, pas levend, geniet;

 

Het wichtje, 't welk alles, slechts speelende, ziet,

 

Lacht om elk gevaar; laat de wonden licht heelen

 

Door 't moederlijk kusschen, door 't moederlijk streelen.

 

Het leeft, streeft onweetend naar 't zaligste lot,

 

Zijn lachen is vreugde; zijn onschuld genot.

 

 

 

De jongling, zoo edel, zoo vuurig, zoo schoon,

 

Streeft vol van verlangen naar 't heerlijkste loon;

 

Zijn wenschen is grootheid; hij vind steeds behaagen,

 

Hier lusten te scheppen, dáár lasten te draagen;

 

Hij ziet, mint, gevoelt met een hart vol gevoel,

 

Bereikt door de liefde zijn toppunt, zijn doel.

[p. 75]

 

De storm is bedaard, en de ziedende drift,

 

Die harten verëdelt, die harten vergift,

 

Laat thans door den teugel der rede zig leiden;

 

De man dient, als man, van de dwaasheên te scheiden;

 

De man mint, regeert, en zijn zaligst genot

 

Is huislijk genoegen, doch onrust zijn lot.

 

 

 

Deez' onrust vermeerdert, de driften vergaan:

 

Zie daar koomt Gerontes al waggelend aan;

 

Drie voeten zijn naauwlijks in staat hem te schraagen;

 

Hij vind in geen menschlijk genoegen behaagen;

 

Hij hompelt en strompelt; zijn zaligste lot

 

Is grommen en brommen; het geld zijn genot.

[p. 76]

 

Weg, weg met dien laster! Oudvaderlijk hoofd!

 

Uw kruin, door veel zorgens van lokken beroofd,

 

Toont, dat ge uwe plichten als mensch hier op aarde,

 

Voor menschen en vrienden betrachtte naar waarde;

 

Leef zalig en sluimer na 't arbeiden zagt,

 

Ontfang uw belooning; - uw taak is volbracht.

 

 

 

Welaan, waarde Vrienden! geniet thans met mij

 

Het menschlijke leeven in al zijn waardij;

 

Dat weldoen en vriendschap zig immer vereenen!

 

De tijd vliegt voor ouden en jongen ras heenen.

 

Streeft spoedig, streeft manlijk naar 't zaligste lot:

 

Uw moed zal uw roem zijn, uw deugd uw genot.

[p. 77]

 

o Zoet, o bekoorlijk gevoel van te zijn!

 

Men plenge u ter eer deezen kostlijken wijn,

 

Wil steeds onze ziel met uw balsem begieten,

 

Wij willen als vrienden het leeven genieten,

 

En, wen dan op 't eind onze taak is volbracht,

 

Dan wenschen we elkander een' zaligen Nacht.