Vriendenzangen tot gezellige vreugd

[p. *29]

Ongedwongenheid.

Volgen wij gerust, myn vrienden! 't voetspoor dat de vreugd ons
bied; stroef bedwang moge and'ren binden, waar men slechts in schijn
geniet. Komt men zaam zich gul verpoozen, Waaröm schuwt men scherts
of zang? Moet men voor zich zelf niet bloozen. Waarom dan een stift bedwang?

[p. 71]

Ongedwongenheid.

Air: Que ne suisse la fougère.
of
der Andante No. 7. aus der dümme Gartner.

Volgen wij gerust, mijn Vrinden,

't Voetspoor, dat de vreugd ons biedt;

Stroef bedwang moge and'ren binden,

Waar men slechts in schijn geniet:

Komt men zaam zich gul verpoozen,

Waaröm schuuwt men scherts of zang?

Moet men voor zich zelf niet bloozen,} bis.

Waartoe dan een stijf bedwang?} bis.

[p. 72]

 

Als, bij Feest of plegtigheeden,

 

De orde statigheid gebied,

 

Dan bedwingt men zich met reden,

 

Maar in gulle kringen niet.

 

Oud en jong moet zich verpoozen;

 

Bij de vreugd geld staat noch rang;

 

Moet men voor zich zelf niet bloozen,} bis.

 

Waartoe dan een stijf bedwang?} bis.

 

 

 

Laat geen schroom U dan toch boeijen!

 

Ongedwongen! Vrij! ô jeugd!

 

De ouderdom raakt nog aan 't gloeijen,

 

Op het zien van uwe vreugd!

 

Onschuld tooij zich vrij met roozen!

 

Gul vermaak is elks belang:

 

Moet men voor zich zelf niet bloozen,} bis.

 

Waartoe dan een stijf bedwang?} bis.