Brieven aan familie en vrienden 1919-1941

12.

Brief van 25 mei. De brief gaat hoofdzakelijk over Beb Vuyks novellenbundel De wilde, groene geur van het avontuur die bij dezelfde uitgeverij en drukkerij van De Fakkel zou verschijnen. Ik had Walraven drukproeven gestuurd. Bij de brief was ook het afschrift ingesloten van een brief van Ir. Rolling aan Walraven. Wie Ir. Kolling was, kan men in de aantekeningen van Veenstra lezen.

Blimbing, 25 Mei 1941

Zeer geachte Heer Nieuwenhuys,

In het bezit van Uw briefkaart en de vellen van Beb's schetsenbundel wil ik eerst vragen of er aan deze druk nog iets kan worden gecorrigeerd? Ik vrees van niet, want het lijkt me tamelijk definitief, maar het zou mogelijk kunnen zijn. Ik vind er n.l. ongerechtigheden in, wel niet veel, maar toch enkele. Het zijn van die Beb Vuyksche ongerechtigheden. Haar ontbreekt een paar jaar werken op een kantoor, zooals zooveel overigens bekwame menschen. Daar leer je de discipline van de orde in taal en stijl en in tik- en schrijfwerk enz. op poene van voor een onbruikbaar mensch te worden aangezien. En dat is dan weer veel te erg natuurlijk. Maar ter zake. Over wat ik ga zeggen, heb ik heden ook aan haarzelf geschreven, en ook, dat ik zou trachten nog enkele correcties te doen aanbrengen.

[p. 772]

Het is niet Sir Bruce, maar Sir Edgar (zie ‘De Verliezer’). Niet Sir Deterding, maar Sir Henry.

In Vele Namen staat op blz. 75 ‘eentonig’, hetgeen moet zijn ‘eentonige’. Ook zijn een Jav. grootmama en een getinte huid niet de oorzaak van duizend minderwaardigheden, maar van even zooveel minderwaardigheidsgevoelens, hetgeen heel wat anders is.

Op pag. 77 staat ‘prijs’, wat moet zijn ‘lof’. Hun prijs ontneemt hem de geringe kans. Nee, hun lof ontneemt hem de geringe kans.

Op pag. 80 staat ‘djeroekstruikjes’, wat beter veranderd kan worden in ‘djeroekboompjes’.

Op pag. 85 is het woord ‘stadspoort’ verkeerd afgebroken. Stad-spoort. Dit staat al heel gek.

Op pag. 108 staat ‘oorpsrong’. (laatste regel).

De naam van het eene schip in De Verliezer moet Fransch zijn, hetgeen niet aan te nemen is van Engelschen. Dus zal de spelling zijn ‘Deliverance’ en niet ‘Delivrance’. Een kapitein is geen gezaghebber, maar gezagvoerder. Een Compagnie is geen eigenaar, maar eigenares.

Overigens vraag ik me met verwondering af, hoe iemand andermans werk ‘drakerig’ kan noemen, als die iemand een verhaal als ‘De Vriend’ heeft geschreven! Wij, literaricussen, zijn toch rare menschen.

Mijn opmerkingen betreffen dus alleen ‘De Verliezer’ en ‘Vele Namen’. De andere verhalen zijn wel goed, geloof ik, als men niet let op komma's en dergelijke kleinigheden.

Ik zal U binnen een paar dagen een beschouwinkje doen toekomen, waarin ik natuurlijk niet zal reppen van deze feilen, maar het alleen zal hebben over dit werk van onze vriendin. Dat zal dan wel beter uitvallen, want merkwaardig is het zeker.

Ik ben gestoord door bezoek met den Zondag en het is nu al laat geworden. Bovendien moet ik morgenochtend (Maandag) naar Sbaia om de uitspraak te hooren. Ik maak hier dus maar een eind aan en sluit nog een paar copiebriefjes in, o.a. een van den heer Ir. Kolling, ‘de ziel van de negotie’ bij de krant. U voelt er de welwillendheid wel uit, denk ik. Ik schrijf U binnen zeer kort nader.

[p. 773]

Beste groeten, ook aan Mevrouw, en veel dank van ons.

Uw W. Walraven.

Afschrift

Tosari, 20 Mei 1941

Den WelEdGeb. Heer W. Walraven,

Blimbing

WelEdelGeboren Heer,

Uw beide brieven van 10 en 14 Mei werden mij naar Tosari opgezonden, waar ik voor herstel van gezondheid vertoef. Of ik iets voor U doen kan zal in de eerste plaats van het resultaat van het gerechtelijk onderzoek afhangen en in de tweede plaats of daarna de heeren van de Indische Courant U nog in dienst zullen willen hebben na deze uitspraak, want bij de I.C. beoordeelen de directeur en hoofdredacteur zelve of zij een medewerker willen handhaven of niet.

Inmiddels heb ik met belangstelling Uw relaas gelezen en alhoewel ik het gebeurde buitengewoon spijtig voor U vind, kan ik niet ontkennen dat ik den indruk heb, dat, ingeval U het niet zoo bedoeld heeft, U toch wel heel erg onhandig en onverstandig is geweest.

In den tegenwoordigen tijd is het prikkelen van anderen hoogst ongewenscht, omdat een ieder reeds op hooge spanning leeft. Onbillijkheden zijn daarvan dikwijls het gevolg. - Als Uw rechtzaak is afgedaan en ik ben weer te Soerabaia, zal ik zien of ik Uw belangen behartigen kan. Hoogachtend,

(wg). J.C. Kolling.