Brieven aan familie en vrienden 1919-1941

8.

Brief van 25 juli 1922 aan J. Walraven.

Majong, 25 Juli 1922

Beste Jaap,

Reeds verscheidene weken geleden heb ik je geschreven en je ook een postwissel gestuurd à f 100, - met de bedoeling, dat je daarvoor de doktersrekening van Oom Hannes zoudt betalen, doch tot heden hoor ik maar niets omtrent de ontvangst van dit geld, terwijl het mij voorkomt, dat je dit toch al lang moet hebben ontvangen. Wanneer precies ik het geld heb verzonden kan ik tot mijn spijt niet zeggen. Het reçu is verloren geraakt of liever kapotgeknaagd door een rat, die in een laadje van mijn schrijftafel zat, maar het is in een van de eerste maanden van dit jaar geweest. Wil je me bij ontvangst dezes even schrijven hoe het daarmee zit. Als het niet is terechtgekomen kan ik aan het postkantoor navraag doen.

[p. 99]

Ik heb je nog niet geschreven, dat ik op 8 Juni vader ben geworden van een zoon, die Willem heet. Een flinke groote jongen, waarmee ik zeer in mijn schik ben. Hij doet niets dan lachen en kraaien en is zoo vet als modder. Zijn moeder is natuurlijk ook buitengewoon trotsch op hem en dat is geen wonder. Ze heeft voortdurend gehoopt, dat het een jongen zou zijn en hier in Indië worden al onze wenschen vervuld, dus ook deze. Het gaat goed met ons allen, ook met de meisjes, die allebei zeer flink en gezond zijn en zeer bij de pinken. Op de fabriek gaat het ook naar wensch. We zitten midden in de campagne en dit zal ongeveer op 15 September geëindigd zijn. Hoe gaat het in Dirksland? En hoe maakt je vrouw en je dochter het? Met de verkiezingen hebben jullie weer slecht opgepast, zie ik. Het is toch treurig, dat Holland zoo'n conservatief landje geworden is en dat nog wel conservatief-Roomsch. Het land van de Geuzen! Wie had het ooit kunnen denken. Nu, ik hoop spoedig wat van je te hooren en van harte gegroet, ook je vrouw en dochtertje, van je broer

Wim.