Merckenweerdigste voorvallen en daegelijcksche gevallen. Brugge 1793 en 1794

(Augustus)

(17 augusti 1794)

- fol. 313 - Op den 17 augusti is zeer ongeluckig verdronken het dogterken van d'heer Franciscus Moentak, regent van den berg van bermhertigheijd bij O.L.V.-kercke⁽²⁾, zijnde circa thien jaeren oudt. Hetzelve meijsken agter den train van hetzelve gebouw, uijtkomende in Groeninge, spelende aen het water is in hetzelve gevallen en eer dat het iemant gewaer wiert ongeluckig verdronken, dus tot groot hertzeer van de ouders en vrienden doodt uijt het water getrokken wordende.

(2) Zie MV. 1787, p. 162, n. 10. Inmiddels verscheen ook P. SOETAERT, De Bergen van Barmhartigheid in de Spaanse, de Oostenrijkse en de Franse Nederlanden (1618-1795), (Gemeentekrediet, Historische uitgaven in -8^o, nr. 67), Brussel, 1986 (Brugge en de Brugse vestiging van de Berg: passim).

(22 augusti 1794)

Beneden de Sloterbrugge is op den 22 augusti ook eenen jongen van 8 à 9 jaeren, wonende in de Beenhouwersstraete, verdronken. Desen aldaer met zijnen broeder, die wat ouder was, aen het water visschende, is bok ongeluckig

[p. 181]

in het water gevallen. Zijnen broeder hem poogende te helpen lag ook reets in het water en zoude ook zoo er geen spoedige hulpe hadde toegekomen verdronken hebben, den eenen broeder dus heel en den anderen half doodt uijt het water getrokken wordende.

(27 augusti 1794)

Op den 27 augusti gebuerde nog een beklaegelijcker ongeluk. langs de dreve leijdende - fol. 314 - van de Dampoorte naer Schipsdaele saeg men desen morgen eenen ouden man in het water, die nog eenigsints levende daeruijt getrokken wiert. Wanneer men ondervond dat het was eenen Franschen geestelijcken, die zonder twijffel uijt vreese van door de Fransche legers aengehouden en gedoodt te worden, of uijt disperaetheijd van zonder gelt of middelen te zijn in het water gegaen is. Door de ongeluckige troubele tijden die wij nu beleven passeeren der geene daegen zonder dat er verscheijde persoonen deser stadt door angst en vreese zeer subitelijk sterven, terwijl er ook veele andere door de besmettelijcke siekten die er zijn zeer ongeluckig en vroegtijdig naer het graf gesleept worden.

(31 augusti 1794)

Op den 31 augusti sieur Mulder, wonende in de Predikheersstraete, 's morgens om vijf uren naer de kercke gegaen zijnde, kwam ontrent den ses uren naer zijn huijs weder, maer verscheijde mael bellende deed zijn vrouw als naer gewoonte niet open, waerom hij langs een huijs, zijner gebuer over den muer klom en in huijs gekomen zijnde met de grootste verwondering saeg dat zijn vrouw in den regenbak - fol. 315 - gesprongen was. Hij hoorde dat zij nog eenigsints leefde en in een hevige rasernij was en dezelve met hulpe zijner gebueren uijt het water getrokken hebbende wiert sij op een bedde geleijt, wanneer de frinesije vermeerderde en men haer niet anders hoorde roepen dan: ‘de Fransche komen mij haelen, sij komen mijne goederen ontnemen, sij komen mij dooden’ en meer andere diergelijcke redens, die genoegsaem deden sien dat haere rasernij niet als door de vreese voor de Fransche ontstaen is. Met reden is men voor de behoudenis deser vrouw bevreest omdat men haer heeft moeten binden en dat haer aensicht teenemael swart uijtgeslegen was.