Op desen Spieghel der Zeevaert.
Ode.
Nae d'lang crackeel, twist en gheraes,
Naer al t'gheding, u zeluer quellen,
Wat zalt doch zijn? van cost (helaes)
En tijt verlies. werdt weer gesellen:
Wilt al u scheel aen mannen stellen.
Clax aling, alle daynghen doot,
De zack in t'vuyr, spant u weer tzamen:
Maect vast verbont, t'ghetal vergroot:
Voor d'ouerleden, nieuwe namen
Neemt, kiest Regenten naer t' betamen.
Ghy waert, g'loofts my, gantsch wijt befaemt,
Int rustich handelen, wel betalen,
Ghetuygh zy Middelborch vernaemt:
Oock Amsterdam quam zonder dralen,
Antwerpen zelfs lyet haer nyet halen,
Dees quamen al tot u int perck,
Om t'asseureren t'allen oorden
Nae t'Oost, nae t'West, t'was al u werck,
Ieruz'lem mede, oock Zuyd en Noorden,
Van Hoorn men doen veel wonders hoorden.
Tis waer segdy, maer wat proufijt
Is daer al by ons op ghesteken?
Oock cleyne schae ghy daer by lijdt:
Maer wildy weten de ghebreken?
D'onwisse Stuerluy op haer streken
Dees zijnder veel, t'sy Godt gheclaecht,
Sy weten noch en willen hooren,
Jae wan haer slechs een Bootsman vraecht
Wat landt is dat? wat ton? wat tooren?
Terstondt al gnorrend hun verstooren.
Oock Schippers karich, ionck end' oudt
Die op hun eyghen dol vertrouwen
Gheen Stuerman winnen, jae wel stout,
Des Lootsmans loon selfs voor haer houwen:
Waer deur zy Schip en goet verbrouwen.
Dwelck heeft verdrooten mynen Vrundt,
Die willend' hier een schut voor schyeten,
Dees Waghenaer,hy heeft ghemunt
Met schand dees Wransers te doen vlyeten,
Doend alle man zijn kunst ghenyeten.
Want hy stelt hier een Spieghel claer
Voor ooghen, om te leeren kennen,
De waere kunst, wanneer, en waer
En hoemen sal zijn Waghen mennen,
Daer me hy plach door d' Zee te rennen.
t'Compas voor al, daer nae t'Tghety,
Leert hy wel gissen, oock het wijcken
Van Clip, van ruds, van banck onury,
Nae baecken, toornen, duynen, dycken,
Caep, ton, uyt neghen ooghen kijcken.
Wat grondt, hoe dyep, hoe wijdt van landt,
Door d'Astrolaby constich meten,
Den dach, d'Epact, t'Jaer op u handt,
Des Zons en Maens verloop te weten,
Al waer schoon d'Almanack versleten.
Te vynden oock een luwe Ree
Om schip en ghoet ter noot te berghen:
Vertuyent wel naer eysch der Zee,
Om af te wenden d'windich terghen.
Wat zoudmen hem meer kennen verghen?
Neen, waerlicx neen: want hy voldoet
d' Hoochbootsman, Kock en Schimman mede,
Den Timmerman, Meersklimmer ghoet,
Knecht, Putgher, dees lockt hy met bede
Tot t'Stuermans ampt, naer kunst en zede.
En denctse oock al in corter tijt
Tot goede Meesters zelfs te maecken:
Dus grijpt weer moet, comt al int crijt,
Fockt Jonghen aen, volvoert de zaecken,
Daer duysent Luy alree naer haecken.
Want Coopman, Schipper werdt gheryft,
U Stadt die zuldy zeer vereeren,
t'Comptoir wert metter tijt ghestyft
t'Verbomen, t'Kyelen sal verneren:
Dat nu doet schip en goet verteren.
Dit gunn' ons Godt dyet al vermach
En stier t' schip in behouwen hauen,
Gaet het u wel? ghedenckt den dach
Mijns Lucas konst, wilt hem beghauen
Ter ionst van uwen I. Walraven.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd