Sjanghai

[p. 138]

Hoofdstuk XIX.
Kabinetsraad.

l'Histoire se répète.

De heer Takahasji heeft het woord. Men mòet luisteren naar den heer Takahasji. Hij kan op een telraam uitrekenen, wat één dag oorlog Japan kost. De ministerraad luistert. Het heeft zóó duidelijk en zóó rechtuit nog niet in de Asahi Sjimboen gestaan, wat de heer Takahasji zegt. De grijze president, de heer Inoekai, zit als een I'Kick-poppetje ja te knikken. Het grijze baardje vangt den eenigen lichtstraal in het grijze vertrek. De lichtstraal glijdt verder. Eerst over het half-getrokken Sjogoen-zwaard aan den wand; daarna over het gelaat van den heer Araki, minister van oorlog.

Als de lichtstraal langs diens voorhoofd strijkt, neemt hij het woord.

Inoekai knikt niet meer. Takahasji frommelt met papieren. Soezoeki luistert naar geluiden buiten.

Zoo zitten zij: Inoekai, Araki, Takahasji, Soezoeki en Josjisawa.

Admiraal Osoemi, minister van marine, is nu binnengetreden en zet zich aan de zijde van den heer Araki. Zij fluisteren. Zij wisselen eenige stukken aan elkaar uit, die hun voor dit doel ter hand waren gesteld door generaal Soegijama en admiraal Kobaijasji.

Nakahasji, minister van binnenlandsche zaken, treedt binnen aan de zijde van Hatoiama, die O.K. en W. vertegenwoordigt.

Vervolgens verschijnen Jamamoto, minister van land- en boschbouw, Majeda, van handel en industrie, Mizoeki, van verkeer, Tokonami, van spoorwegen, Hata, van overzeesche zaken.

[p. 139]

Ook Kawasaki, secretaris-generaal van den ministerraad, heeft zijn zetel ingenomen.

Araki klaagt den Chineeschen boycot aan, houdt een fel requisitoir over de Chineesche corruptie, die alle vreedzame onderhandelingen over Mantsjoerije onmogelijk maakt, schetst de verhouding tusschen het leger en tennô, den keizer, die er absolute macht over heeft en zet tenslotte eenige belangrijke militaire plannen uiteen, waarvan de bijzonderheden geheim moeten blijven.

Jamamoto wijst schuchter op de inconsequente houding der militaire partijen, die stemmen op de agrariërs en niettemin de regeering dwingen, den boerenstand nog zwaarder te belasten om het geld op te brengen voor de volvoering van de strategische plannen (die geheim moeten blijven). Nakahasji valt hem bij. Araki's woorden worden scherp en tweesnijdend. Inoekai tracht olie op de golven van verontwaardiging te werpen. Maar Araki onthult nu, hoe ................................... ('s lands belang eischt strenge discretie) .................... en Inoekai, gedwongen te erkennen, dat .................... (idem), stelt voor, om inplaats van .......................... (idem), ............................................. (id.) te ................................................. (id.). Maar daar is Soezoeki niet van gediend. Hij tracht het plan van Araki, dat hierop neer komt: ...................... (id.) te leiden in de richting, die overeenstemt met de ideeën van Josjisawa; en Takahasji brengt dan de gedachte naar voren, om van heden af ........................................ (id.) te ................................................ (id.). Om van heden af ....................................... te ....................................................

[p. 140]

Om van heden af ....................................... te .................................................... (In het geheime dossier kan men alles vinden, mettertijd).

De discussie wordt steeds verwarder. De heeren begrijpen elkaar nog maar half. De toestand is ingewikkeld. Allen praten door elkaar. Er heerscht groote consternatie. En op dit allerongunstigste oogenblik moet de heer Josjisawa bovendien nog audientie verleenen aan Mr. Lindsay, den Britschen gezant. De houding van Amerika wordt reeds vermoed. Niets meer aan te redden. Maar Groot Brittanje...

De heer Josjisawa gaat kalm naar de ontvangkamer. Hij vreest de démarche van Mr. Lindsay niet. Wordt er niet van hem, Josjisawa, gezegd, dat hij al in Genève en Parijs bij vorige gelegenheden ‘een meester bleek te zijn in de bekende hulpmiddelen der Japansche diplomatie, welke zich, als dat zoo uitvalt, plotseling niet kan uitdrukken in vreemde talen, die nooit instructies had, als een besluit noodig was, kortom, die gewapend was met alle hulpeloosheid, welke noodig was om andere mogendheden met een kluitje in het riet te sturen’...?

Extra! Extra!

Stappen van de Britsche Regeering.

Démarche van den Britschen gezant in Tokio.

Asahi Sjimboen.

Hotsji Sjimboen.

Koopt, leest.

Sensationeel nieuws!

‘De Britsche regeering heeft er bij de Japansche regeering de aandacht op gevestigd, dat zij er op vertrouwt, dat Japan niet tot actie binnen de internationale nederzetting zal overgaan vóór het zich daarover verstaan heeft met de andere betrokken regeeringen. De Britsche regeering heeft de Ame-

[p. 141]

rikaansche regeering mededeeling gedaan van den stap, dien zij heeft genomen en heeft haar verzocht, te Tokio op gelijke wijze op te treden. Ook heeft Engeland de Japansche regeering inlichtingen gevraagd nopens de jongste gebeurtenissen te Sjanghai.’

Is dit al? Mr. Simon, is that all?

Yes, that 's all.

En Amerika?

New York, 29 Januari (V.D.) In politieke kringen te Washington vermijdt men tot nog toe een vast standpunt in te nemen ten aanzien van het Japansche optreden te Sjanghai.

En Reuter verneemt, dat de Amerikaansche regeering slechts dan een protest zal laten hooren, als de Japansche troepen de internationale concessie zouden binnendringen.

En de Japansche Regeering deelt mee, dat daarvan geen sprake zal zijn.

‘The United States' protest was couched in the most indignant terms’.

‘Britain's message was stern’.

A - ra - ki

Jama - moto hi

Taka - hasji Naka - hasji
Josji - sawa Toko - nami

Kawa - saki Inoe - kaï

Osoemi Soesoèki Hata

Hátoia     Majè - - da

Mi - - zoeki Sjimboen.