Vaderlandsche historie. Deel 10

XI.
Raadpleegingen op het houden eener Nationaale Sinode.

't Houden of niet houden eener Nationaale Sinode was, sedert het ontvangen van den Brief des Konings van Groot-Britanje, de hoofdzaak geweest, die, tusschen de Gewesten en Steden, betwist werdt. De Staaten van Zeeland zonden, in Bloeimaand, Gemagtig den naar den Haage, om ernstelyk aan te houden by die van Holland, op het spoedig byeenroepen eener Nationaale Sinode. De Gemagtigden hadden hunnen last eerst geopend aan zyne Doorlugtigheid, die, bevindende dat dezelve, onder anderen, bestondt in eene aanraading tot voorkoming en heeling van scheuring, gezeid zou hebben, het if te hat: de scheu-

[p. 155]

ring is 'er alreede:waarop zy beslooten hadden, van dit gedeelte van hunnen last niet te reppen. Eenige dagen laater, deeden ook de Staaten van Gelderland die van Holland verzpeken om te bewilligen in het houden eener Nationaale Sinode, onder't gezag hunner Hoog-Mogendheden, de Heeren algemeeneStaaten. Ook hadden Friesland en Groningen en Ommelanden Gemagtigden naar den Haage gezonden, dringende, van gelyken, op het byeenroepen eener Nationaale Sinode, door de Vereenigde Gewesten^(b). 't Liep aan tot in Oogstmaand, eer de Staaten van Holland goedvonden te antwoorden op den voorslag, door die van Zeeland gedaan. Doch eer wy dit verhaalen, keeren wy ons, kortelyk, tot het weinige, welk, oratrent deezen tyd, in algemeene en krygszaaken, voorgevallen is.

(b) Zie Brant II. Deel, bl. 545-553.