Vaderlandsche historie. Deel 9

XXX.
Verbond van onderlinge bescherming, tusschen Groot-Britanje en de staaten.

Zyn afzyn was oorzaak, dat de onderhandelingen traager voortgingen, blyvende de gewigtigste punten onafgedaan. De tyd werdt egter niet onnuttelyk gesleeten, door de Staatschen. Zy slooten een Verbond met den Koning van Groot-Britanje, byna op ge-

[p. 344]

lyke voet als dat, welk men onlangs met Frankryk gemaakt hadt⁽ⁿ⁾: alleenlyk zou het getal der hulptroepen, welken men elkanderen beloofde, maar half zo groot zyn. Ook zou het, gelyk dat met Frankryk, eerst plaats hebben, na het sluiten der vrede. Het werdt, eerst op den zesentwintigtigsten van Zomermaand, getekend^(o). Spencer en Winwood hadden het sluiten van dit Verbond gaarne willen verschuiven, tot na de te rugkomst van Neyen, alzo hun Koning thans zyn best deedt, om den Spaanschen te behaagen^(p). Doch de Staaten stonden 'er zo sterk op, en de Engelschen vreesden zo zeer, dat Frankryk meer voet, dan zy gaarne zagen, krygen zou in de Vereenigde Gewesten, dat zy 'er, eindelyk, toe beslooten. Ten zelfden dage, rekende men ook met de Engelsche gezanten af, wegens de agterstallen, die op agthonderdagttienduizend vierhonderd en agt ponden sterlings gesteld werden. De Staaten beloofden deeze schuld, twee jaaren na't sluiten der vrede, met zestigduizend ponden sterlings jaarlyks, tot de volkomen' voldoening toe, te zullen betaalen^(q).

(n) Negot. de Jeannin Tom. II. p. 264.

(o) Act. Publ. Angl. Tom. VII. P. II. p. 160, 161.

(p) Resol. Holl. 26 Januar. en vers. I Aug. 1608. bl. 393, 168. Negotiat. de Jeannin Tom. II. p. 269, 273.

(q) Act. Publ. Angl. Tom. VII. P. II. p. 162, 163.