Vaderlandsche historie. Deel 9

XXVI.
Eenige redenen tegen de vaart op de Indien.

Op zulk eene wyze, en door zulke redenen, zogt men de Staaten te beweegen, tot het handhaaven van de vaart op de Indien. Doch anderen, in kleinen getale nogtans, merkten hiertegen aan ‘dat de Indische handel, alleenlyk byzonderen Persoonen betreffende, de algeeene Vrede niet behoorde te stremmen. Dat, ten minste, de Landschappen, aan zee

[p. 332]

gelegen, alleenlyk belang hadden by de vaart op de Indien, daar de onheilen des oorlogs alle gewesten, zonder onderscheid, troffen. Dat, wanneer de vaart op Spanje, die kort en veilig was, de zeeluiden eens zou hebben aangelokt; de verre zeetogten, die zo veele ongemakken en ziekten onderworpen waren, toch van zelven zouden ophouden^(o).’ Sommigen voegden hierby ‘dat de meeste voordeelen der Oostindische Maatschappye gekomen waren, uit den buit, op den vyand behaald, en, met de vrede, verdwynen zouden: waaruit vermindering en verval des Indischen handels te wagten was; vooral, als de Spanjaards en Portugeezen, in koopen en verkoopen, den onzen de markt in de Indien bedierven^(p).’ Doch deeze redenen woogen weinig by de meesten. Prins Maurits en Oldenbarneveld yverden beide voor de behoudenis des Indischen handels. De Prins, om dat hy verwagtte, dat de onderhandeling hierop afgebroken, en de oorlog hervat zou worden; en de Advokaat, om dat hy zig verbeeldde, dat de vyand, liever dan hiertoe te komen, de vaart vry stellen zou^(q).

(o) Groth Hist.Libr. XVII. p. p. 536.

(p) Negotiat. de Jeannin Tom. II. p. 131, 145.

(q) Negotiat. de Jeannin Tom. II. p. 153, 157. 583.