Vaderlandsche historie. Deel 8
(1753)–Jan Wagenaar–
AuteursrechtvrijXXV. Verhaal van het Huwelyk van Emilia van Nassau met Don Emmanuel van Portugal.'t Gezag van Prinse Maurits, als Admiraal-Generaal, ook over de zeemagt dier gewesten, waarvan hy geen Stadhouder was, rees niet weinig, door deeze nieuwe schikking op de Admiraliteit: waarby gevoegd zynde den roem, dien hy, thans, door de wapenen, behaalde, scheen zyn geluk, ten deezen tyde, | |
[pagina 488]
| |
ten top geklommen te zyn, was het niet doormengd geweest, met eenig huisselyk verdriet, welk hem na aan 't hert ging. De nagelaaten' Dogters van den overleeden' Prinse van Oranje waren, meest allen, aan deftige Huizen, uitgehuwelykt, en by die gelegenheid, treffelyk begiftigd, door de Vereenigde Staaten. Maria, de oudste, was getrouwd met Filips, Graave van Hohenlo: Anna, volle zuster van Prinse Maurits, met haaren Neeve, Willem Lodewyk, Stadhouder van Friesland. Louise Juliana, met Fredrik, Paltsgraave aan den Ryn, Elizabet, met Henrik de la Tour d'Auvergne, Hertoge van Bouillon, en Katharina Belgica, met Filips Lodewyk, Graave van Hanau. Ook trouwde, nog dit jaar, Charlotta Brabantina, met Klaude, Hertoge van Tremouille en Thouars. Haare Zuster Flandrina verzelde haar naar Frankryk, omhelsde daar den Roomschen Godsdienst, en werdt Abtdis van 't H. Kruis, te Poitiers. Emilia de tweede trouwde, wat laater, met Fredrik Kazimir, Hertoge van Lansberg, uit den Huize van Tweebrugge. Maar de andere volle Zuster van Prinse Maurits, ook Emilia genaamd, was, tot in dit jaar, ongehuwd gebleeven, en trouwde nu, buiten bewilliging, en geheel tegen den zin van haaren broeder en van 's Lands Staaten. Don Emmanuel en Don Christoffel, zoonen van Don Antonio, verdreeven Koning van Portugal, waren, na 't omzwerven door Frankryk en Engeland, in de Lente deezes jaars, in Holland gekomen. En de Staaten van dit gewest hadden toen in beraad gelegd, om Don Emmanuel | |
[pagina 489]
| |
hier te houden, op eene wedde van honderd Kroonen ter maand, en Don Christoffel, op zyn verzoek, te laaten vertrekken naar Barbarye, om, by den Koning van Marokko, den dienst deezer Landen waar te neemenGa naar voetnoot(f). Zy bleeven nogtans beide, eenigen tyd, in den Haage: binnen welken, Don Emmanuel zig zo diep wist te dringen in de gunst der Prinsesse Emilia, dat zy reeds zeer met hem ingenomen was, eer men Prinse Maurits het Huwelyk verzoeken liet. Hy sloeg het niet terstond af; doch gaf genoeg te verstaan, dat hy'er noode in bewilligen zou. Don Emmanuel bleef, ondertusschen, verkeeren met de Prinsesse, die, eerlang, in persoon, naar 't Leger trok, om haaren broeder haare genegenheid tot den Portugeeschen Prins te verklaaren. Maurits vertoonde haar 's Prinsen bekrompen staat, 't verschil in beider Godsdienst, en boven al, dat Don Emmanuel voor eenen bastaard ging, en, tot hiertoe, nog niet beweezen hadt, dat Don Antonio, met zyne Moeder, gehuwd geweest was. Alles vergeefs. De Prinses, naar den Haage, te rug gekeerd, deedt zig, op den zevenden van Slagtmaand, heimelyk, met Don Emmanuel in de egt verbinden, door eenen Priester, ten Hove ontbooden, zonder te weeten waartoe. Toen 't werk verrigt was, gaf men 'er den algemeenen Staaten kennis van, die 't zeer euvel namen, en Don Emmanuel, terstond, uit den Haage, vertrekken deeden; hem beveelende, zig, tot naderen last, binnen Schiedam, op te houden. Maurits beval ook | |
[pagina 490]
| |
zyne Zuster zyn Hof te ruimen. Zy begaf zig naar Delft, en verviel daar tot groote zwaarmoedigheid, weigerende, eenen tyd lang, spyze te gebruiken: waartoe zy zig, egter, door de behendigheid van Joannes Heurnius, Hoogleeraar in de Geneeskonst, te Leiden, eindelyk, nog beweegen liet. Midlerwyl, hadden de Staaten Don Emmanuel, te schepe, doen vertrekken naar Wezel. Sedert, maakten zy hun werk van de Prinses te beweegen, om hem uit haare gedagten te zetten. Doch alle moeite was vrugteloos. Zy beriep zig op haare meerderjaarigheid, en op 's Lands Privilegien. Haar broeder dreigde haar met zyne hoogste ongenade. 't Baatte even weinig. Zy volgde haaren man, op de hielen, naar Wezel, keerde, daarna, met hem wederom herwaards, baarde hem verscheiden' kinderen, en verkoos, eindelyk, Geneve voor haare verblyfplaats, in welks nabuurschap, zy, in de belydenis der Hervormde Leere, gestorven is. Maurits is, nog eenen geruimen tyd voor haaren dood, met haar verzoend geworden. Maar Don Emmanuel, na haar, eene Spaansche Vrouw getrouwd hebbende, is tot de Spaansche zyde overgegaanGa naar voetnoot(g). |
|